Hugues C. Pernath. Het uur marat.

1958 Antwerpen, Ontwikkeling, eerste druk, debuut. 39p. 20:12,5 cm. Met omslag. Met opdracht aan Pernaths eerste vrouw: “Aan Jen,/ die late koningsdochter./ hugues c. pernath./  Antwerpen, deze 19 augustus 1958”. Bijgevoegd: uitgescheurde Franse titelpagina uit een voorgaand exemplaar, met exact dezelfde opdracht. De aanzet ‘Aan Jen’ is in deze eerste poging aarzelend geschreven. Was Pernath niet tevreden over de hapering in zijn handschrift of raakte het ‘voorgaande exemplaar’ van de bundel beschadigd? De afgewezen pagina is alleszins nogal gevlekt.

Kuniyoshi Kaneko. Vamp.

Text in Japanese and French. 1994 Shinchosha, Photo Musée, 20:15 cm. Original binding, with silver publicity wrapper. Spine somewhat discolored.

Marcel van Maele. Vreemdsoortige cocktails.

1977 Antwerpen, Manteau, Manteau Marginaal nummer 12, eerste druk, 58p. 19,5:9 cm. garenloos. Exemplaar uit het vroegere bezit van Roger M.J. de Neef met een gedicteerde opdracht (in handschrift van Carine Lampens, de levensgezellin van Van Maele), aanhef en signatuur in handschrift de dichter:

“Voor Constance en Roger,/ in dit flinterdunne boekje/ ontmoeten tot ieders verbazing/ M.v.M., wereldrecordhouder/ ajuinheffen en Jan Lapsula/ wereldrecordhouder/ regenboogcocktailmaker/ elkaar en dan maar/ beweren dat toeval niet bestaat/ Marcel van Maele/ van harte”

Leonard Nolens. Dagboek van een dichter 1979-2007.

2009 Amsterdam/ Antwerpen, Querido, eerste druk, 1.056p. 22:14 cm. Linnen met omslag. Deukje rechtsboven aan de achterzijde van het boekblok. Met opdracht aan Jef Lambrechts en zijn vrouw:

“Art makes Life./ (J. Conrad)/ Voor jullie, Jef en Ariane,/ van/ Leon/ Berchem, 12 X 09.”

Bijgevoegd: kladschrift van een bedankbrief van Lambrechts aan Nolens:

“Het was Sinterklaas/ verkleed als de postbode die me van de pot belde enkele dagen geleden met/ je boek. Een heerlijk soort boek, om te beginnen, dat niet dwingend is/ en zich laat lezen naar goeddunken, een betere druivelaar, als ik zo oneerbiedig/ mag zijn, opgehoogd met je prachtige handschrift/ het curieuze devies ‘Art makes life’./ Wellicht wegens teveel aan vrije tijd zocht ik op het internet naar deze uitspraak/ en vond niet Joseph Conrad als auteur maar Max Eastman”

“Precies dezelfde uitspraak werd elders toegeschreven aan Henry James./ Ik vrees dat dit meer zegt over het internet dan over u.”

Henri Borel. Correspondentie met Céline Cruyt.

25 originele handgeschreven brieven (veelal in de originele enveloppen) en kaartjes aan Céline Cruyt (Gent 1861 – ….). 1908-1914. Grotendeels verstuurd uit Nederlandsch Indië en China. Bijgevoegd: reispas van ‘Mademoiselle Cruyt Céline’ (Profession: ‘Commerçante’) uit 1900 (helaas is de pasfoto verwijderd), en een originele foto van Borels zoontje Lodewijk (1905-1973) op zesjarige leeftijd, die later een bekend acteur werd en in Hollywood carrière zou maken.

“Mag ik U echter even opmerken, naar aanlei-/ ding van Uw schrijven, dat ik nergens in mijn/ werken heb gezegd, dat ik den daad der paring/ afschuwelijk vind, maar enkel dien daad uit/ wellust, zonder liefde?”

“dankbaar voel ik, dat ik U zoo veel moois/ heb kunnen doen voelen: ik ben in mijn eigen land, na/ een uitbundig mode-succes, dat mij evenzeer pijn deed/ en ergerde, op zeer ondankbare en oneerlijke manier/ behandeld door de jaloersche critici, omdat ik nooit/ mede wilde doen aan ’t afschuwelijke literaire zo/ glorie en clique leven, en hun zoo irriteerde door/ mijn streng volgehouden isolement. De hedendaag-/ sche literatoren, die hun heil zoeken in ‘woord-/ kunst’, en aan wien de fijne, geestelijke afzoo-/ ming vreemd blijft, haten en bekladden mij. Maar/ nu en dan, uit alle werelddeelen, een enkele/ keer, krijg ik zulke lieve, diepgevoelde, nobele/ brieven over mijn kunst (meestal, doch niet al-/ tijd van vrouwen), dat deze spontane goedheid/ mij alle haat en laster ruim vergoedt.”

“Voor de vlaamsche beweging/ voel ik zeer veel, maar de hef-/ tige strijd tegen fransch be-/ treur ik. Ook ’t fransch is een/ magnifieke taal. Maar de/ Vlamingen behooren in Gent/ een vlaamsche Hoogeschool/ te hebben.”

“Met de z.g. ‘beschaving’(!) en de touristen heb-/ ben alle westersche ondeugden hun entreé in/ Peking gedaan. Er zijn zelfs drie roulette banken/ en er zijn dure cocottes, en nog erger dingen./ De Chineezen hebben ’t al te pakken, en dikwijls/ komen prinsen en zeer hooge mandarijnen/ hier in dit luxe-hotel dineeren, net als europeesche bla-/ sé’s, en die houden er fransche of russische ‘vriendinnen’ op na!/ Goddank is er echter nog o’ zooveel van’t ander mooi/ over, maar daar schrijf ik U nu niet van, want dan/ doe ik dubbel werk, daar het toch alles in mijn boek/ komt, dat U later krijgt.”

Jos Vandeloo. Vrouwen.

1978 Brussel/Den Haag, Manteau, drukproef, 171p. In elf losse katernen. Met handgeschreven ‘FIAT/ Goed voor druk/ Jos Vandeloo’, en opdracht:

voor John Bel/ op de Fnac-avond/ hartelijk/ (zoals altijd)/ Antw. 28 nov. ‘91/ Jos Vandeloo

Martin Michael Driessen. Liefde.

Met paginaversiering van Marlies Visser. 2017 Haarlem, Onder de Korenmaat, eerste druk, oplage 100 exemplaren, 8p. 19,5:13,5 cm. Cahiersteek. Gesigneerd door de auteur.

Hugo Claus. Hugues Pernath.

Originele in potlood gemonogrammeerde ‘lichtdruk’ (lees: fotokopie…), één van de zes lichtdrukken voor de bibliofiele editie ‘Het graf van Pernath’ (1977 Antwerpen, Zigurrat), oplage 110 exemplaren. 21:29,5 cm.

Guido Lauwaert in ‘Alvorens alles vervaagt. Memoires.’ (2018 Antwerpen), over het beginjaar (1977) van zijn Poëziewinkel (het latere Poëziecentrum in Gent):

‘Op een dag stuikte Freddy de Vree binnen, samen met een dichter van formaat, Hugo Claus. Ik dacht, nu zijn we gered. Helaas, niet de dichtbundels interesseerden hen, maar de fotokopiemachine, een Océ-van der Grinten.’

‘Hugo experimenteerde wat met het shaken van prenten die hij uit historische magazines had gehaald en lijntekeningen, zodat magische composities ontstonden. De definitieve versies werden gekopieerd op zoveel exemplaren als de oplage groot was. Al met al had het nauwelijks wat gekost. In de colofon werden ze niet bestempeld als fotokopies maar ‘lichtdrukken’. Dat stond chiquer en verantwoordde de hoge verkoopprijs.’

1 4 5 6 7 8 9 10 27